Vorig jaar wilden we naar de Haifoss rijden, maar de dirt road was toen omwille van de sneeuw impassable. Dit jaar, in januari nota bene, willen we wel eens gaan kijken of we er nu misschien wél geraken.
We vertrekken bij een temperatuur van precies 0°C en we hopen er op dat de dirt road hard bevroren zal zijn. Als we de 32 verlaten zien we dat de weg inderdaad heel wat beter ligt dan vorig jaar en we wagen het er dus maar op. De 332 bolt prima en ook een stuk voorbij de splitsing met de 327 ziet alles er goed uit.
Maar dan, precies op de plek waar we vorig jaar rechtsomkeer maakten zien we een auto tot aan het chassis in het ijs zitten! Wow, dat ziet er echt niet goed uit. Meer nog, we zien de chauffeur voortdurend water uit de auto door zijn ruit hozen.
Echt dicht kunnen we niet komen omdat we daarvoor ook een bevroren rivier (althans dat denken we) door moeten en we niet het risico willen lopen om daar ook in te zakken.
We gaan zo dicht we kunnen en als ik op mijn vingers fluit blijken ze mij te horen. We roepen naar elkaar om te weten of ze ok zijn (ze zijn met zijn twee) en dat blijkt gelukkig het geval. Alleen zit hun auto dus wel volledig door het ijs en stroomt het water zo binnen. Het chassis draagt op het ijs, maar de wielen draaien in het ijle. Eigenlijk precies zoals wij voorhadden in april 2015, maar dan wel met sneeuw.
Ze vragen of we een touw of een kabel bijhebben om zo te proberen om de wagen er uit te trekken, maar jammer genoeg behoort dit niet tot de standaarduitrusting van een huurwagen.
De passagier stapt uit en zit direct tot aan zijn knieën in het ijskoude water. Hij komt naar ons gelopen en toen blijkt dat het ook Belgen zijn.
De man staat er rillend bij, met de blote voeten in doorweekte schoenen, maar gelukkig weet hij ons te vertellen dat de motor het nog doet en dat ze dus verwarming hebben in de auto.
Het water stroomt er echter wel voortdurend naar binnen.
Ze hebben ook al het noodnummer 112 gebeld, maar die komen niet helpen als het geen "life threatening situation" is.
Daarop belden ze met de autoverhuurmaatschappij en die zouden een takelwagen sturen.
Wij maken dan maar rechtsomkeer en doen nog een poging om via de 'service road' naar de Haifoss te rijden, maar ook daar ligt veel te veel ijs waarbij we niet kunnen zien wat eronder ligt.
De Haifoss zal dus pas een bezoekje van ons mogen verwachten als we hier eens in de zomer zijn.
Op de terugweg slaan we de korte zijweg in naar de Hjalparfoss.
De volledige omgeving is hier wel bijzonder mooi en compleet desolaat.
Een zowat verplichte stop bij iedere IJslandreiziger is de Gullfoss of de Gouden Waterval.
Hier begint het echter serieus te sneeuwen en bovendien is er ook heel wat stuifwater. De mooiste foto's zullen we hier vandaag niet maken...
Als we bij onze volgende stop, Geysir, komen is het weer echt slecht geworden, maar misschien net daardoor kan Tomas een prachtige foto maken van de Strokkur.
De overige foto's van het gebied zijn van mindere kwaliteit.
Van hieruit rijden we rechtstreeks naar het hotel in Hella.
's Avonds gaan we bij-zon-der lekker eten in Strönd restaurant. Een naam die in een Nederlandstalig taalgebied niet direct zou gekozen worden voor een restaurant, maar hier in IJsland betekent "strönd" gewoon "strand".
We eten er dan ook met grote voorsprong het beste van de ganse reis.
Het weer: afwisselend opklaringen, sneeuw, regen. 0-3°C
Overnachting in Hotel Kanslarinn
Aantal gereden km: 245
Geen opmerkingen:
Een reactie posten